Magere Brug Amsterdam

De Magere Brug (brug nr. 242) is een brug over de rivier de Amstel in het centrum van Amsterdam. Ze verbindt de oevers van de Amstel ter hoogte van de Kerkstraat/Nieuwe Kerkstraat, tussen de Keizersgracht en de Prinsengracht.

De Magere Brug is een ophaalbrug van wit geschilderd hout, gebouwd in 1934. De eerste brug op deze plek is gebouwd in 1691 en heette de Kerkstraatbrug. Deze had 13 doorvaarten, waarvan de buitenste in gebruik waren als opslag. Omdat deze brug erg smal was, werd ze in de volksmond de Magere Brug genoemd. In 1871 werd deze brug vanwege bouwvalligheid gesloopt en vervangen door een brug met negen doorvaarten, vergelijkbaar met de huidige brug. Vijftig jaar later was ook deze brug aan vervanging toe. Architect P.L. Kramer maakte daarom verschillende ontwerpen voor een brug van steen en staal. De Gemeenteraad besloot echter dat er een brug moest komen die zo veel mogelijk op de bestaande leek, en daarom werd de brug in 1934 gesloopt en vervangen door een vergelijkbare, maar iets grotere brug, naar tekeningen van Kramer. De laatste grote renovatie dateert van 1969.

Tot 1994 werd de brug door de twee brugwachters met de hand geopend en gesloten; men trok aan de haalketting, en remde vervolgens de balans af. Het sluiten van de brug vereiste een zekere mate van synchronisatie, want beide brugdelen moesten tegelijkertijd tegen elkaar komen. Beide brugwachters gaven dus een duw tegen de tegengewichten. De enige manier om de snelheid van de bewegende brugdelen te regelen was op het wegdek te gaan en zo door eigen lichaamsgewicht balans te regelen.

In 1994 werd dergelijke werkwijze door de arbeidsinspectie als te gevaarlijk beoordeeld. Immers, als er bij het afremmen van de tegengewicht met de hand plotseling een windvlaag kwam, kon de hand van brugwachter verbrijzeld worden. Sluiten was ook niet zonder risico, want men moest op de neergaande brugdeel staan balanceren. Op aandringen van de arbeidsinspectie werd de brug gemechaniseerd en geautomatiseerd.

Tot 2003 reed er autoverkeer overheen; na een reparatie en herinrichting gebruiken tegenwoordig alleen fietsers en voetgangers de brug. Enkele keren per dag wordt ze opgehaald om schepen te laten passeren; de rondvaartboten kunnen eronderdoor als ze dicht is. In 2010 werd de brug gerenoveerd, omdat ze aangetast was door houtrot.

De brug was lange tijd gedecoreerd met 1800 gloeilampjes, die 's avonds aan gingen. Begin 2011 heeft Light International deze lampen vervangen door moderne ledlampjes. Ook zijn er tegenwoordig replica's van de lantaarns van Jan van der Heyden op de brug aanwezig, de oudste straatlantaarns van Amsterdam uit de 17e eeuw.

• De Magere Brug is een Rijksmonument
• Jaarlijks vindt op Bevrijdingsdag bij de brug een concert plaats, meestal in aanwezigheid van prinses Beatrix en koning Willem-Alexander.
• Op 14 juni 2015 kreeg het een ICOMOS Water en erfgoed schildje (Water & Heritage Awareness Schild)
• De brug is het decor van menig film; de bekendste is ongetwijfeld de James Bondfilm Diamonds Are Forever.

Source: https://nl.wikipedia.org/wiki/Magere_Brug