Sint-Genesius-Rode

Sint-Genesius-Rode (Frans: Rhode-Saint-Genèse) is een faciliteitengemeente in de Belgische provincie Vlaams-Brabant. De gemeente telt ongeveer 18.000 inwoners. Binnen de gemeentegrenzen liggen geen andere kernen. De inwoners van Sint-Genesius-Rode zijn de Rodenaars^[1]. De gemeente wordt gerekend tot de streek Zennevallei.

Geschiedenis

Rode lag vanaf de Frankische tijd in de Brabantgouw, in de invloedssfeer van de Sint-Gertrudisabdij te Nijvel.

In tegenstelling tot het nabijgelegen Henegouwse Halle maakte Rode later deel uit van het hertogdom Brabant. Binnen Brabant vormde Rode een meierij, die in de 14e eeuw werd uitgebreid door het opheffen van de meierij van Wambeek. Een aanzienlijk deel van Rode werd en wordt in beslag genomen door het Zoniënwoud.

Verstedelijking en verfransing

Door de ligging tussen Brussel en Waals-Brabant en mede door de spoorlijn Brussel-Eigenbrakel kwamen in de 20e eeuw Franstalige Brusselaars en Walen in het Nederlandstalige Rode wonen. In 1963 kreeg Sint-Genesius-Rode taalfaciliteiten voor de Franstaligen. Bij de splitsing van de provincie Brabant in 1995 werd deze gemeente ingedeeld bij het arrondissement Halle-Vilvoorde en de nieuwe provincie Vlaams-Brabant.

Het uitdijen van de verfransing van Brussel, waardoor een meerderheid van de bevolking Franstalig werd, net als de burgemeester, Delacroix-Rolin, en de meerderheid van het schepencollege, maakte de gemeente een van de brandpunten van de taalstrijd in België. Allereerst was er de controverse rond de benoeming van de burgemeester zelf. Daarnaast wilden de Franstaligen graag dat de gemeente zich aansloot bij Brussel, zodat er een corridor kan ontstaan tussen Brussel en Wallonië. De Vlamingen willen niet dat aan de grenzen van Vlaanderen wordt geraakt.

Bezienswaardigheden

• De Sint-Genesiuskerk
• De Blarethoeve
• Het hof Sint-Gertrudis
• De Sint-Annahoeve
• Het hof ten Gehuchte
• Het kasteel Revelingen
• Zevenbronnen
• De Boesdaalhoeve

source https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Genesius-Rode